“Аятел көрси”

— Мәҙрәсәбеҙҙә уҡыу бик һуң бөттө. Әсәйем борсолоп тормаһын өсөн ҡыҫҡа юлдан, парк аша ҡайтырға булдым. Урамда ҡараңғы ине. “Аятел көрси”ҙе уҡый-уҡый парк аша йүнәлдем. Ни ғәжәп: ҡайһылыр мәлдә артымдан оҙон ғына кәүҙәле, баһадир бер ир-аттың килеүен күреп ҡалдым. Күңелемдә ҡурҡыу булһа ла, “Аятел көрси” ҙе уҡый-уҡый юлымды дауам иттем. Әлеге кеше мине ҡыуып етте лә, миңә йылмайып уҙып китте. Парктың осонда бик борсоулы хәлдә әсәйем мине көтөп тора ине.

— Әсәй, ниңә шул тиклем борсолаһың? — тип һораным. Әсәйем:

— Ярты сәғәт алда ғына ошо паркта күрше ҡыҙ менән күңелһеҙ хәл булған. Шуға күрә һине ҡаршы алырға килеп еттем, — тине.

Өйгә ҡайтҡас күрше ҡыҙын йыуатырға, тынысландырырға тип керҙем. Икенсе көндө полиция хеҙмәткәрҙәре ҡыҙҙы саҡыртып алды. Мин дә уның менән бергә барҙым. Шик аҫтында булған бер нисә ирҙе тотҡандар. Күрше ҡыҙ:

— Бына ошо ир, — тип берәүһенә күрһәтте. Мәрйәм дә кисә үҙенең эргәһенән үтеп киткән ирҙе таныны. Шул саҡ полиция хеҙмәткәре:

— Һин бит был ҡыҙҙы ла осратҡанһың, нисек уға ла ҡулың күтәрелмәне?— тип һораны.

— Мин баҙнат итмәнем, уның бит уң-һул яғынан минән дә ҙурыраҡ ике ир-егет атлап бара ине, — тине.

Мин Аллаһы Тәғәләгә шөкөр итеп илап ебәрҙем. Полиция минән:

— Ниңә илайһың? — тигәс.

— Ысынын да минең менән бер кем дә юҡ ине. Аллаһы Тәғәләнең рәхмәте, хикмәте менән “Аятел көрси” доғаһын уҡығаным өсөн, Ул миңә ике һаҡсы ебәргән. Уға рәхмәтемде әйтеп илайым, — тип яуап ҡайтарҙым.

Пәйғәмбәребеҙ “Аятел көрси” тураһында : “Әгәр ҙә киске ваҡытта бер кеше, ысын күңелдән Аллаһы Тәғәләгә таянып, “Аятел көрси” доғаһын уҡыһа, ул иртәнге таңға ҡәҙәр уны һаҡлап тороусы ике фәрештә ебәрер”, — тип әйтә.

Роза Ғәббәсова,

“Ағинәйҙәр” ҡоро етәксеһе.

Тәүәкәс ауылы.