Уңған ҡулдан ут уйнай

Сабыр холоҡло, зирәк ханым тормош иптәше Рәис өсөн тоғро ҡатын, ышаныслы дуҫ, балалары Айһылыу менән Рәмилгә хәстәрлекле әсәй. Ҡулынан килмәгән эше юҡ Рәсиләнең. Уның ҡышҡылыҡҡа әҙерләгән һый-ниғмәттәрен һанап бөтөргөһөҙ. Төрлө ҡайнатмалар, компот, һуттар, турамалар, ҡаҡтар һәм башҡалар хужабикәнең тырышлығын дәлилләй. Йорт-ихатаһы ла ялт итеп тора. Йәйгеһен бигерәк матур, сөнки сәскәләр яратҡан яҡташымдың баҡса, ихата тулы төрлө-төрлө гөл-сәскәләре күҙҙең яуын алып тора. Йәшелсә, емеш-еләккә килгән лә уның баҡсаһы менән тиңләшеп булмай.

Рәсилә Шәрифулла ҡыҙының иң яратҡан шөғөлдәренең береһе — аш-һыу. Ауылдаштары, туғандары бик йыш уға сәк-сәк, бауырһаҡ, йәки бәлештәр бешереп биреүен һорай. Ысынлап та хужабикәнең ҡулынан һәр нәмә уңа, ризыҡтары телде йоторлоҡ тәмле. “Бәйләнештә” социаль селтәрендә йыш ҡына үҙе бешергән, әҙерләгән аш-һыуҙары менән уртаҡлашып, фотоһүрәттәрен һалып тора, серҙәре менән бүлешә, урынлы кәңәштәрен бирә.

Дарыу үләндәрен йыйыу, етештереү — тағы ла бер мауыҡтырғыс шөғөлө. Былтыр күпләп боланут (Иван-чай) үләнен әҙерләгән икән. Ғаиләһен үҙе яһаған тәбиғи сәй менән һыйлай, туғандарына, таныштарына ла өлөш сығара. Ә өйҙә яһаған сырынан ауыҙ иткәндән һуң, магазиндыҡын һатып алғы ла килмәй.

Уңған ханым байтаҡ йылдар күпләп ҡаҙ аҫрай. Ҡош-ҡорт тотҡан кеше белә инде ҡаҙ үҫтереүҙең ҙур түҙемлек, хәстәрлек талап иткәнен. Иртә яҙҙан һалҡын көҙгәсә Мостафиндар күмәкләшеп уларҙы тәрбиәләй, һимертә. Ә сифатлы иттең тәмен белеп ҡалған һатып алыусылары ҡаҙ өмәһенең башланыуын көтөп кенә тора. Бына шулай, Рәсилә үҙенә тағы ла бер кәсеп табып, ғаилә ҡаҙнаһына арыу ғына табыш та килтерә.

Гөлнара Ташбулатова.

Тәүәкәс ауылы.